ระหว่างอดใจรอดูโขนพระราชทาน ตอนสัตยาพาลี...ผมทำการบ้าน เปิดรามเกียรติ์ ตำราบริหารฉบับไทย (หนอนสุรา เขียน สำนักพิมพ์เทียนเล่มน้อย พิมพ์ ก.พ.2547) ทบทวน สงครามสองคู่ คู่แรก ควายลูกกับควายพ่อ คู่สอง ควายกับลิงคู่ควายพ่อลูก หนอนสุราเล่าว่า ทรพาควายพ่อ เดิมเป็นเทวดาหนุ่มกรุ้มกริ่ม อยู่เขาไกรลาส...แต่พลาดท่าไปเผลอเกี้ยวนางสนมพระอิศวรเข้า...ทำไงได้! สนมเจ้าไกรลาสหยาดเยิ้มยั่วตา ตามสูตรรามเกียรติ์ พระอิศวรสาปให้ลงมาเกิดเป็นควาย...รอจนถูกลูกชายฆ่าจึงจะพ้นโทษตามท้องเรื่องทรพาน่าจะอยากให้ลูกทรพีเกิดมาฆ่าเสียเร็วๆ จะได้กลับไปเกิดบนสวรรค์ แต่เอาเข้าจริงควายอย่างทรพาปกครองควายฝูงใหญ่ มีเมียมากเป็นร้อย จึงสนุกกับงานทำลูก...พอเมียตั้งท้องก็คอยตรวจตรา ถ้าตกลูกเป็นตัวเมียก็เลี้ยงไว้แต่ถ้าตกลูกเป็นตัวผู้ก็ต้องฆ่า เพื่อรักษาความเป็นขุนกระบือจอมเผด็จการต่อแล้วก็ถึงวันนั้น เมียทรพาตัวหนึ่งรู้ตัวว่าตั้งท้องเป็นตัวผู้ ก็หนีไปตกลูกในถ้ำ อธิษฐานหกเทวดาอารักษ์ให้ช่วย เทวดาท่านใจดี สององค์สถิต ณ สองเขา สี่องค์อารักขาขาสี่ข้างทรพีจึงเป็นควายแกร่งกล้าเกรียงไกร ไร้เทียมทาน อยู่รอดปลอดภัยจนโตเป็นหนุ่ม ทุกวันทรพีจะวัดรอยเท้าทรพา จนถึงวันที่แน่ใจรอยเท้าเท่าพ่อ ก็ไปท้าทรพามาสู้รบกันบรรยายได้ไม่กี่คำกลอน ทรพีผู้เกรียงไกร ก็ล้มทรพาควายพ่อ แล้วงานถนัดทำลำดับต่อไปคือไล่ปล้ำควายแม่เลี้ยงเป็นเมีย แล้วก็ไล่ท้าเจ้าเขา เจ้าทะเล แต่ไม่มีเจ้าใดลดตัวลงมาสู้กับควาย(ตามเนื้อเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับรัชกาลที่ 1 ทรพีทะลึ่งขึ้นเขาไกรลาสไปท้าพระอิศวร พระอิศวรท่านรำคาญ ไล่ให้ลงไปสู้กับลิงจอมเผด็จการพันธุ์แท้ด้วยกันคือ พาลี เจ้าเมืองขีดขิน)ตามเรื่องที่หนอนสุราเล่า ควายกับลิงสู้กันเมามัน พาลีได้พรพระอิศวร ใครสู้ด้วยจะดูดฤทธิ์ออกมาครึ่งหนึ่ง แต่ทรพีก็มีดี ที่สองเขาสี่ขามีหกอารักษ์รักษา สู้กันเป็นนานผลออกมาสูสีแต่อย่าลืม พาลีลิงมีสมอง...เจรจาขอพัก นัดสู้กันใหม่ในถ้ำ ก่อนเข้าสมรภูมิพาลีสั่งเสียสุครีพ น้องชาย อุปราชเมืองขีดขิน ถ้าครบ 7 วัน ให้ไปดูที่ปากถ้ำ เจอเลือดข้นซึ่งเป็นเลือดควายไหล...แปลว่าพี่ชนะแต่ถ้าเจอเลือดใส “นั่นน่ะ! เลือดพี่” ให้รีบขนหินปิดปากถ้ำไว้แล้วศึกวันลิงควาย ก็เริ่มต่อเป็นนานผลก็ยังสูสี พาลีฉุกคิดได้ ทรพีมีเทวดาคุ้มตัว จึงเยาะเย้ย มึงสู้กับกูได้อาศัยฤทธิ์เทวดา...ชื่อทรพี ยี่ห้อก็บอกว่าควาย...คิดลึกๆไม่เป็น ก็ตะโกนตอบว่า กูน่ะเก่งด้วยตัวกูเอง...พาลีได้ทีเติมไฟใส่เทพารักษ์ ท่านเห็นไหม หกอารักษ์ท่านช่วยดูแลมันมาตั้งแต่เล็ก จนถึงวันนี้มันไม่เคยนึกถึงคุณท่าน เทวดาท่านก็บ้ายุ หนีออกจากร่างทรพีรบกันต่อไม่กี่เพลง ทรพีก็เสร็จพาลี ตอนนั้นเกิดฝนตกห่าใหญ่ เลือดทรพีขึ้นเจอน้ำฝนก็จางเป็นเลือดใส สุครีพอยู่ปากถ้ำ เห็นเลือดใส ก็ร้องไห้คิดว่าพี่ชายแพ้ฤทธิ์ควาย ก็เกณฑ์ลูกน้องขนหินมาปิดปากถ้ำพาลีถึงปากถ้ำเห็นปิดสนิทก็โกรธจัด เอาหัวทรพีขว้างระเบิดปากถ้ำออกมา ด่าสุครีพยกใหญ่ พาลพาโลหาว่าน้องคิดแผนกบฏยึดอำนาจเมืองขีดขิน...ไล่สุครีพออกจากเมือง...เอาเป็นว่า สงครามลิงกับควาย ลิงชนะ...ประเด็นบาดใจที่หนอนสุรา ...มองก็คือคิดให้ดีๆที่ว่า ทรพีเนรคุณฆ่าพ่อทรพา...ไม่จริง...ทรพา ไม่ใช่พ่อที่ดี...ไม่มีคุณแก่ลูก...แต่ทรพีเนรคุณหกเทวดาที่ดูแลมาตั้งแต่เล็กจนโตตะหากพรุ่งนี้ผมคงได้ดูโขนพระราชทาน สัตยาพาลีแล้ว จะกลับมาเล่าต่อ...สงครามนัดสำคัญ ลิงพี่พาลีรบกับลิงน้อง...สุครีพ มันยกร่องฟักทองแตงไทยแค่ไหน แล้วทำไม? พาลีจึงต้องตายด้วยศรพระรามขอกระซิบล่วงหน้า...รออ่าน แล้วจะรู้ว่า ระหว่างสัตยา (ลิง) พาลี กับ “ศักดาพระราม” รัชกาลที่ 1 ท่านแต่งเรื่องให้ใครผู้ใดเจ๋งกว่าใครผู้ใด.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
